Over het BIV

Ooit kon iedereen vastgoedmakelaar zijn, maar mettertijd groeide het besef dat een regulering nodig was.

Om het beroep van vastgoedmakelaar te reguleren, richtte de overheid in 1993 een publiekrechtelijke beroepscorporatie op, het BIV. Een publiekrechtelijke beroepscorporatie is een onafhankelijke en autonome instelling met een representatief karakter: de leden van de verschillende organen worden verkozen onder en door de vastgoedmakelaars zelf. De overheid controleert het Instituut via een regeringscommissaris. De regeringscommissaris woont de vergaderingen van de Nationale Raad bij en kan beroep aantekenen bij de minister van Middenstand tegen elke beslissing van de Nationale Raad die strijdig zou zijn met de wetgeving, die de solvabiliteit van het Instituut in gevaar kan brengen, of die niet tot de opdracht behoort van de Nationale Raad.

De oprichting van het Beroepsinstituut gebeurde via het KB van 6 september 1993 tot bescherming van de beroepstitel en van de uitoefening van het beroep van vastgoedmakelaar. Twee jaar later, op 1 maart 1995, opende het Instituut voor het eerst de deuren. Een ijkpunt in de vastgoedgeschiedenis. Vanaf die dag kon het kaf van het koren gescheiden worden in de tot dan toe nog ongereguleerde markt.

Sindsdien mag enkel wie over een BIV-erkenning beschikt, zichzelf vastgoedmakelaar noemen en mag “de handelingen stellen” die bij wet voorbehouden zijn aan de vastgoedmakelaar. Want het beroep van vastgoedmakelaar is sinds het KB van 6 september 1993 beschermd, net zoals dat van de boekhouder, de advocaat, de architect en de arts.

Het beroep van vastgoedmakelaar is een gereglementeerd beroep. Dat betekent dat iedereen die als zelfstandige de activiteiten van vastgoedmakelaar wil uitoefenen, door het BIV moet erkend zijn. Om zo'n BIV-erkenning te krijgen, moet je een traject doorlopen.

De Nationale Raad van het BIV ziet toe op de naleving van de regels inzake de toegang tot het beroep van vastgoedmakelaar en is het orgaan dat het BIV procedures laat opstarten tegen onwettige beoefenaars. Wie als vastgoedmakelaar actief is zonder over de nodige erkenning te beschikken, is een nepmakelaar, een oplichter, die geen enkele garantie of zekerheid kan bieden aan consumenten. Dergelijke nepmakelaars, onwettige beoefenaars of illegale makelaars zijn een gevaar voor de consument, maar schaden ook het imago van de erkende vastgoedmakelaars en van de hele sector. Daarom brengt het BIV deze nepmakelaars, die het beroep van vastgoedmakelaar onwettig uitoefenen, voor de rechtbank.

De Dienst Opsporing van het BIV is belast met het voorbereiden van de dossiers ter voorlegging aan de Nationale Raad.

De Kamers van het BIV hebben de opdracht om de ledenlijst te beheren. Zij beslissen over de aanvragen tot inschrijving van kandidaat-vastgoedmakelaars en gaan na of de kandidaat aan alle voorwaarden voldoet. Inderdaad, wie vastgoedmakelaar wil worden, moet aan een aantal voorwaarden voldoen.

De Kamers van het BIV controleren stagiair-vastgoedmakelaars na afloop van hun stage op hun capaciteiten en op hun verworven kennis.

De Kamers, de rechterlijke macht binnen het BIV, hebben niet alleen als taak te beslissen over de aanvragen tot inschrijving van kandidaat-vastgoedmakelaars. Zij gaan ook na of de vastgoedmakelaars de Plichtenleer naleven.

Een erkend vastgoedmakelaar die de Plichtenleer niet naleeft, stelt zich bloot aan een tuchtsanctie. Daarover beslist de Uitvoerende Kamer (in eerste aanleg) of de Kamer van Beroep (in tweede aanleg) van het BIV. De Kamers kunnen enkel en alleen ten aanzien van BIV-leden een (tucht)uitspraak doen, want zij onderschrijven de Plichtenleer bij hun inschrijving.

De cijfers die onze werking op al deze vlakken illustreren, vind je terug in onze jaarverslagen.