België meest overgewaardeerde huizenmarkt ter wereld? Ongenuanceerd en gevaarlijk!

De Belgische vastgoedsector waarschuwt voor de conclusies die aan de recente studies van de Nationale Bank en de OESO worden gekoppeld. ‘Zomaar zeggen dat de Belgische huizen veel te duur zijn, is intellectueel oneerlijk en gevaarlijk’, zegt Luc Machon, voorzitter van het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars (BIV). ‘De Belgische vastgoedmarkt is gezond. En blijkbaar vergeet men dat het economisch gezien in het voordeel van elke Belg is dat onze woningmarkt zich herstelt van de economische crisis.’

‘België heeft één van de meest overgewaardeerde huizenmarkten ter wereld. Woningen in ons land zijn 15 tot 66 procent te duur.’ Die conclusies worden vandaag gekoppeld aan recente studies van onder meer de Nationale Bank en de Organisatie van Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). De Belgische vastgoedsector, bij monde van BIV-voorzitter Luc Machon, is het daar niet mee eens. Ongenuanceerd, meent hij.

‘We beweren niét dat wonen in ons land goedkoop is’, aldus Machon. ‘Alleen dringen we aan op enige nuance. We pleiten vooral voor omzichtigheid wat dit soort studiemodellen betreft. Zomaar stellen dat de Belgische huizen véél te duur zijn, is kort door de bocht. In vergelijking met heel wat andere landen is de Belgische huizenmarkt gezond en bovendien bleven exuberante prijsstijgingen de voorbije jaren uit. Iets waar men nu de vruchten van plukt’, stelt Machon. ‘Want mede daardoor bleef ook de economische recessie beperkt. Blijkbaar vergeet men dat het economisch gezien in het voordeel van iedereen is dat de Belgische woningmarkt nauwelijks leed onder de economische crisis.’

Meest opmerkelijke is dat de conclusies die aan de recente studies worden gekoppeld, weinig rekening houden met de compensatiemaatregelen, iets waar men in de meeste andere landen niet van kon genieten. Zo ging zelfs de minste prijsstijging altijd gepaard met: een continue en snelle verbetering van de financieringsvoorwaarden, een veel gunstiger belastingsklimaat voor eigenaars dan vroeger (bijvoorbeeld een verlaging van de registratierechten, fiscale amnestie en belastingvoordelen voor wie investeert in energiebesparing) en een groei van de eigen financiële inbreng op de vastgoedmarkt.

‘Bovendien hecht de vastgoedconsument steeds meer belang aan woon- en leefkwaliteit, en is hij graag bereid om een gedeelte van zijn inkomen daaraan te besteden. Wonen vandaag is niet meer vergelijkbaar met het wonen van tien jaar geleden. Ook dat effect blijft evenwel onbesproken.

‘Op het vlak van wonen wachten ons in de toekomst hoe dan ook belangrijke uitdagingen’, concludeert de voorzitter van het Beroepsinstituut. ‘Uitdagingen die de vastgoedmakelaars graag samen met anderen opnemen. Maar zorgvuldige en genuanceerde analyse is daarbij een noodzaak.’