Huurovereenkomst tussen onderneming en consument

Antwerpen // In een huurovereenkomst tussen verhuurder (onderneming) en huurder (consument) mag er geen beding staan dat slechts één van beide partijen tot een interest verplicht bij niet-betaling van verschuldigde geldsommen. In een huurovereenkomst werd bedongen dat bij te late betaling van de huurprijs interesten verschuldigd zouden zijn. Als daarbij niet bedongen wordt dat ook de verhuurder dezelfde interesten moet betalen op bedragen die hij aan de huurder verschuldigd is (bijvoorbeeld de terugbetaling van een huurwaarborg), dan is dergelijke clausule ongeldig. Tot dit besluit kwam de rechter op basis van artikel 74 van de Wet Marktpraktijken, nu artikel VI.83, 17° Wetboek Economisch Recht (WER):

In de overeenkomsten gesloten tussen een onderneming en een consument zijn in elk geval onrechtmatig, de bedingen en voorwaarden of de combinaties van bedingen en voorwaarden die ertoe strekken:

17° het bedrag vast te leggen van de vergoeding verschuldigd door de consument die zijn verplichtingen niet nakomt, zonder in een gelijkwaardige vergoeding te voorzien ten laste van de onderneming die in gebreke blijft;

Bron: RW 2015-16, p. 157